vrijdag 30 september 2016

Dag 333 - Opluchting ...


Ja, opnieuw een foto van mijn gipsje,
maar wel een ander gipsje.
Opnieuw kon ik het niet meer houden;
het was of mijn voet/been tussen een bankschroef zat
met net genoeg ruimte voor een beetje bloeddoorstroming.
Vanmiddag toch maar weer het ziekenhuis gebeld
en gelukkig vonden zij dat je niet meer last mag hebben 
van het gips dan van de breuk, zoals bij mij nu het geval was.
En ze kwamen met de volgende oplossing:
Een gipsvoetje.
Ik kon wel huilen, zo blij en opgelucht ben ik.
(nou ja, en van vermoeidheid ...)
Maar bovenal ben ik dankbaar voor deze oplossing.

donderdag 29 september 2016

Dag 332 - Gewoon en toch bijzonder ...


Ook voordat ik middenvoetsbeentje brak, ging ik rustig even zitten om een boek te lezen,
of zoals hier wat bladen die ik heb gekregen.
Maar als ik vandaag om me heen kijk en heel gericht en bewust iets wil zien 
waar ik blij mee ben en dankbaar voor, dan wordt dit 'gewone' toch ineens bijzonder.

Ik zit inmiddels alweer twee weken met mijn voet omhoog
en kan weinig doen, maar toch is daar die rust en vrede
waardoor ik hier heerlijk van kan genieten,
en wel in het goede gezelschap van ons lieve hondje,
die bij deze maar even mijn rolstoel heeft ingenomen.
(Ze is dol op kussentjes)

woensdag 28 september 2016

Dag 331 - Drie paar oogjes ...


Nu ik  niet naar boven kan, staat mijn laptop beneden op tafel.
En dit is mijn uitzicht van achter mijn laptop vandaan.

Drie paar oogjes kijken mij aan
en helpen mij 
om dankbaar en blij
door te gaan.

dinsdag 27 september 2016

Dag 330 - Poes Pinkie ...


'In de gang staat een tafeltje,
en onder dat tafeltje ligt een hoed.
En in die hoed ...
Poes Pinkie.
Poes Pinkie is in slaap gevallen.
Maar opeens wordt Poes Pinkie wakker.
Krabbel de krabbel, hij klimt op de stoel ....'

In heb mijn eigen exemplaar er niet bij gepakt,
maar zo zijn (ongeveer) de eerste regels van dit boekje.
Een boekje dat ver teruggaat in de tijd,
want mijn moeder las het al voor aan mij en mijn broer(s)
en ik ben het nooit vergeten.
Zo favoriet!

Als ik, toen  onze kinderen nog klein waren,
dit boekje vind, koop ik het direct en lees het hen voor, keer op keer.
En ook zij koesteren warme herinneringen aan dit boekje.

Nu zijn  twee van hen zelf vader.
Toen onze eerste kleindochter oud genoeg was voor wat voorlezen,
ging ik snel op zoek naar dit boekje
en ja, het was nog steeds verkrijgbaar.

Onlangs kocht ik dit boekje voor de dochter van onze andere zoon,
en inmiddels heeft dit boekje zijn thuis gevonden
bij weer een volgende generatie.
Ik hoop dat zij er net zo van zal genieten als ik, 
haar vader, en haar nichtjes.

Dankbaar voor kostbaren herinneringen aan kleuter(kinder)boeken,
waar dit er één van is.

maandag 26 september 2016

Dag 329 - Belofte ...


Mattheüs 20:28

'En wees er zeker van: 
Ik ben bij jullie, van dag tot dag,
tot aan de voltooiing van de wereld.'

zondag 25 september 2016

Dag 328 - Liefdevolle echtgenoot ...


Vandaag wil ik even zeggen dat ik heel dankbaar ben voor mijn lieve mannetje.
Vandaag had hij een heerlijke maaltijd voor ons gemaakt.
Alvast echte winterkost: aardappels, kleine spruitjes, stoofpeertjes en rundvlees.
Het was heerlijk!

zaterdag 24 september 2016

Dag 327 - Warme deken ...


In de loop van de morgen kreeg ik het steeds kouder.
Ik was al even op bed gaan liggen in de hoop dat ik wat op zou warmen, maar helaas.
Als ik echter even later in de gang komt, 
valt mijn oog ineens op de deken die daar nog op een mand ligt.
Wat was ik blij!
Ik heb hem gelijk meegenomen en enige tijd later lag de extra deken op mijn bedje 
en kon ik onder beide dekens kruipen.
Onze Jaylinn kwam mij gezelschap houden,
terwijl ik langzaam opwarmde onder de dekens.

vrijdag 23 september 2016

Dag 326 - Friends ...


Als er één ding is wat me deze week opnieuw heel duidelijk is geworden,
dan is het wel het feit hoe ontzettend kostbaar goede vrienden zijn.
Zo dankbaar voor goede vrienden.
God zegene hen allen!

donderdag 22 september 2016

Dag 325 - Nog een foto van de tuin van ons vakantieadres ...


Deze foto is genomen vanaf een pad dat door de tuin liep.
Hiervandaan keek over deze prachtige vijver waar grote goudvissen in zwommen
op die schitterende combinatie hortensia's met de rietpluimen in het midden.
Het was echt prachtig!
Als ik het nu zo weer even terug zie, ben ik blij dat ik precies deze avond
naar de tuin gelopen ben en deze foto'heb gemaakt,
anders had ik ze niet meer kunnen maken.

Mooie herinneringen ...

woensdag 21 september 2016

Dag 324 - Rolstoel ...


Zo blij en dankbaar.
Een andere lieve vriendin heeft vanmorgen voor mij een rolstoel gehaald.
het was niet meer te doen met de krukken alleen.
Nooit gedacht dat ik hier blij mee zou zijn en dankbaar voor.
En natuurlijk voor al die lieve mensen om mij (ons) heen.

dinsdag 20 september 2016

Dag 323 - Mooi roze is niet lelijk ...


Nog even een andere foto tussen de vakantiefoto's door.
Mijn valpartij blijkt me toch een breuk in mijn voet opgeleverd te hebben.
(één ding geleerd, kunnen 'lopen' zegt niet dat je niets gebroken hebt)
Desalniettemin ben ik nog steeds erg dankbaar.
Want het is een mooie breuk en kon zo in het gips,
en er was een lieve vriendin die me overal naar toe heeft gereden.
En ... ze hadden mijn lievelingskleur gips: roze :)


Ps. Ik heb nog wat vakantiefoto's van de prachtige tuin daar, 
      maar voor daarna wordt het wel een uitdaging.
      Ben zelf heel benieuwd :)

maandag 19 september 2016

Dag 322 - Spel tussen maan en wolken ...

Even een andere foto tussendoor.
Gisteravond was de lucht echt prachtig!
De maan achter de wolken gaf prachtige wisselende taferelen.
Mijn mobiel is niet zo goed voor dit soort foto's,
maar het gaat om het idee, zeg ik dan maar.
In mijn herinnering leeft het prachtige schouwspel voort.

zaterdag 17 september 2016

Dag 321 - Rietpluimen ...


In de tuin stonden op verschillende plekken ook alleen rietpluimen,
dus zonder iets er omheen of ervoor.
Zoals je kunt zien liep ik in de tuin toen de zon langzaam onderging.
Het was te heet die dag om er op een ander tijdstip te zijn.
Dit moment was heerlijk en heel mooi.

vrijdag 16 september 2016

Dag 320 - Terug van weggeweest ...

We zijn weer terug van weggeweest :)
Ondanks mijn valpartij afgelopen dinsdagavond, 
hebben we toch nog een paar fijne dagen gehad in ons vakantiehuisje.
Want ach, het zou immers thuis ook heet zijn,
en de bank van dit huisje zat(lag) ook heerlijk,
en de bedden ...  och wat hadden we een heerlijke bedden.
Nog nooit een vakantiehuisje gehad met zulke goede bedden!


En als dan de zon zich verscholen had achter de bomen 
waardoor de tuintafel in de schaduw kwam,
dan konden we hier heerlijk zitten
met bijna iedere middag wel een lekker windje.


Bij het huisje was een prachtig aangelegde tuin;
de foto van gister is er één van.
Ik was blij dat ik dinsdag begin van de avond deze foto's nog heb gemaakt,
anders had ik het niet meer kunnen doen.
De komende dagen zal ik er nog een paar plaatsen,
gewoon omdat het echt zo ontzetten mooi was,
en ik er echt (al was het maar even) van heb genoten.

donderdag 15 september 2016

Dag 319 - Bijna uitgebloeid, maar ...


Hoewel de hortensia's bijna zijn uitgebloeid,
is het nog steeds een prachtig gezicht,
deze combinatie van rietpluimen in het midden 
en al die hortensia's er om heen.

Beautiful!

woensdag 14 september 2016

Dag 318 - Gezelligheid kent geen tijd ...


Niet de beste foto, maar toch mag hij niet ontbreken.
Nu het zo warm is, is het heerlijk om samen lekker lang buiten te zitten
met een kaarsje en een wijntje, terwijl het maantje ook niet ontbreekt.
Het enige nadeel is, dat het vaak wel te laat wordt ... :)


Helaas werd de gezelligheid wreed verstoort, doordat ik met het naar buiten gaan vlak voordat we naar bed zouden gaan, mis stapte en behoorlijk door mijn enkel ging en zeer ongelukkig terecht kwam op mijn handen, knie en gezicht.
De komende dagen ben ik dus aan de bank gekluisterd en zullen er foto's verschijnen die ik al eerder deze week had gemaakt.
Toch ben ik enorm dankbaar dat het al met al nog zo goed is afgelopen; het had zoveel erger kunnen zijn dan een stel kneuzingen, een gescheurde lip en een beschadigde bril.
Dank U, Heer, dat het niet erger is dan dit gezien de valpartij, en dat de pijn ook goed te houden is.

dinsdag 13 september 2016

Dag 317 - Wallflower ...



Als ik deze bloem, die boven het muurtje uitkom zie,
moet ik er gewoon een foto van nemen,
zo mooi vind ik het.
De muur met de prachtige bloem er boven uit ...

En met dat ik de foto op mijn Blog wil plaatsen en er een naam voor moet verzinnen,
komt ineens het woord 'Wallflower' in mijn gedachten,
en gelijk gaan dan mijn gedachten ook naar het nummer 
Een nummer dat een speciale betekenis voor mij heeft
en waarschijnlijk ook altijd zal hebben.



Zo dankbaar
Zo vol vreugde
Ontroert om zoveel liefde
Dank U, Heer

Stil
Woordeloos
'Seeking Your face;
touching Your grace'

Overweldigd
Mijn hart
Mijn antwoord
'I love You!'


maandag 12 september 2016

Dag 316 - Welkom om je dorst te lessen ...



Sommige dingen zijn gewoon leuk 
zoals dit Welkom.
Zeer uitnodigend om je dorst te lessen.
Je kunt kiezen:
of de waterpomp,
of uit de put met de houten emmer aan een stok.

zondag 11 september 2016

Dag 315 - Alcapa(s) ...


Meestal, eigenlijk bijna altijd, plaats ik een foto die ik die dag heb gemaakt,
maar een enkele keer wijk ik daar vanaf, zoals vandaag.
Gisteravond waren we onderweg naar een feestje 
en kwamen langs dit weiland met Alcapa's en Schotse Hooglanders.
De Schotse Hooglanders stonden echt te ver weg,
maar deze zwarte Alcapa was erg nieuwsgierig en bleef even staan voor de foto.

Ik vind ze zó geweldig!
Die koppies!
Om nog maar niet te spreken over de jonkies die er rondliepen,
maar die bleven niet bepaald stilstaan, ha, ha,
die dartelden alle kanten op.
We hebben echt even staan te genieten langs de kant van de weg
van deze prachtige beesten met hun lieve koppen.

vrijdag 9 september 2016

Dag 313 - Verscholen in het gras ...


Ogen die zien ...

Kom dichterbij
schroom niet om even 
door de knieën te gaan.
Je zult zo
veel meer ontdekken
dan wanneer je blijft staan.

donderdag 8 september 2016

Dag 312 - Twee(drie) in één ...


De wilgenbomen zijn niet alleen overwoekert met allerlei klimplanten,
ook de brandnetel heeft daardoor zijn weg omhoog gevonden.

Een grappig gezicht zo die brandnetel in de lucht uit de wilg komend.

woensdag 7 september 2016

Dag 311 - Cozy ...


Sommige dingen zijn gewoon leuk om te zien
en toveren een glimlach op mijn gezicht bij de gedachte die opkomt ...

Cozy ...
Knus, gezellig, zo saampjes ...

dinsdag 6 september 2016

Dag 310 - Memories ...

Nu onze laatste zoon het huis uit is
en de zolder daarmee niet meer bewoond wordt,
is het tijd om deze eens op te gaan ruimen, te ordenen 
en eens gaan bekijken wat we nu gaan bewaren en wat er weg mag.

Als ik daar dan vandaag ook zo weer bezig was,
vond ik in een doos dit oude krantenknipsel.
Het kleine oude vrouwtje op de foto was mijn 'grootoma',
Ze was de oma van mijn moeder, maar wij, mijn broers en ik, 
 noemden haar allemaal grootoma.

Ik was een jaar of elf dacht ik toe zij honderd jaar werd
en wat hebben we dit gevierd!
Zij kreeg van de plaatselijke krant deze prachtige taart met honderd kaarsjes.
En wat was dat een prachtig gezicht, al die brandende kaarsjes!
Wat heeft ze genoten van die dag.
Wat was ze blij met elk cadeautje en met de aandacht.
Zelfs de familie uit België was erbij.
De honderd en één heeft ze niet gehaald,
de zomer erop stierf zij.
Maar ook haar begrafenis was een vreugdevolle dag,
want ze was immers naar haar Heer,

Nog weet ik (Ongeveer) het versje dat op de rouwkaart stond;

'O, hoe onuitspreek'lijk heerlijk
zal het in de hemel zijn.
Want er is niets zo zeer begeerlijk,
dan bij U, o Heer te zijn.'

De laatste paar jaar van haar leven pasten mijn oudste broer en ik
zondags op haar, zodat mijn oma naar de kerk kon.
Ze bleef dan in bed en eigenlijk hadden we er geen omkijken naar.
Maar er moest gewoon iemand thuis zijn bij haar.
Wat een heerlijke herinneringen heb ik daar ook aan ...
Oma, die zorgde dat er altijd weer een klein dienblaadje klaarstond
met een fles tweedrank en en iets lekkers.
De gulden, en soms de rijksdaalder, 
die we kregen voor het oppassen.

En och, meestal bleef ik er ook nog tussen de middag eten
en dan bakte oma aardappelpannekoekjes speciaal voor mij,
met appelmoes en hele dunne, gewoon drinkbare griesmeelpudding
(die dus geen pudding meer was, maar zo vond ik hem zo lekker).

Ach, herinneringen ...
Zovele jaren alweer geleden ...
En toch ...


Deze foto doe ik nog niet weg,
de herinneringen zijn te kostbaar.

maandag 5 september 2016

Dag 309 - Een nieuw seizoen ...


Vanmorgen weer begonnen aan een nieuw seizoen met de VrouwenBijbelstudie.
Een nieuw seizoen maar met nog het thema en werkboekje van vorig jaar.
Wat heeft het al een impact gehad op ons leven
en wat zien we allemaal uit naar nog meer.

'Wie wijs is, let op deze dingen,
hij slaat er acht op
hoe de Heer telkens Zijn liefde toont.' 

Psalm 107:43
(GNB)

zondag 4 september 2016

Dag 308 - Kostbaar schrift ...


Dit schrift is al aardig oud en is me zeer dierbaar.
Hierin heb ik mijn eerste gedichten opgeschreven 
en daarmee mijn gedichten voor het eerst 'gebundeld'.
Tot die tijd waren het allemaal losse papiertjes of her en der in een schrift.


zaterdag 3 september 2016

Dag 307 - Samen spelen zij hun spel ...



Als ik net ons hondje uitlaat, bij de bocht kom en deze vervolgen omgaat,
valt het mij op hoe ontzettend veel koolwitjes er rond fladderen.
Echt, héél veel!
Ik kijk naar ze, volg ze met mijn ogen
en geniet van hun 'heen en weer en op en neer' gefladder.

Als ik nog wat wat verder loop, wordt mijn oog getrokken naar drie koolwitjes,
die met z'n drietjes er lustig op los fladderen.
Omhoog, opzij, de één volgt de ander op de voet.
Ik blijf een poosje staan en volg het 'spel' van deze vlindertjes.
Ze vliegen naar links waar een enkel koolwitje fladdert,
zou zij zich bij hen voegen?
De drie koolwitjes bereiken de plaats waar het ene koolwitje zich ophoudt,
en als ze haar voorbij fladderen, voegt zij zich zonder aarzeling bij hen
en ze spelen het spel verder met z'n vieren.
Even splitsen ze zich in tweeën,
twee de ene kant op, en twee de andere kant op,
maar slechts voor heel korte tijd, 
want al snel voegen zij zich weer samen.
Wat een prachtig gezicht om dit zo te mogen volgen.

Nee, de foto's zijn alles behalve om over naar huis te schrijven,
maar de vier witte stipjes zijn en blijven voor mij
de herinnering aan het spel van de vier koolwitjes waarvan ik getuige mocht zijn.

vrijdag 2 september 2016

Dag 306 - Lichtelijk verstopt ...



Je zou er bijna zo aan voorbij lopen;
een stukje gras, een greppel en nog een hek,
zit tussen deze boom, waar de klimop zo prachtig naar boven klimt,
en waar ik mij bevind.
Toch valt mijn oog regelmatig op deze boom,
en ik kan dan ook niet anders dan hem nu maar eens vastleggen.

donderdag 1 september 2016

Dag 305 - Klaterend water ...



Zo heerlijk, als ik langs deze tuin loop met het uitlaten van ons hondje,
geniet van het geluid van het klaterende water van het fonteintje.
Wat een heerlijk geluid ...


Living Water ...
Jesus